Zeer interactieve lezing van Aris Gude

Op uitnodiging van Studievereniging Ad Interim gaf Aris Gude op woensdag 28 mei een lezing in het souterrain van de gerenoveerde Sint-Augustinuskerk aan de Oudegracht in Utrecht. Aris Gude is geestelijk verzorger in de penitentiaire inrichting in Grave, waar een Huis van Bewaring en Arrestanten-afdelingen gevestigd zijn en – nog onschuldige – verdachten in afwachting zijn van hun veroordeling. Met een kleine groep zijn we in gesprek gegaan over pastoraat, justitie en vergeving.

Aris Gude vertelde hoe hij zijn werk als een roeping beschouwt en dat doet vanuit zijn diepe katholieke geloof. Eerder was hij werkzaam in de forensische verslavingszorg, welke kennis hij heeft meegenomen in zijn contact met gedetineerden die zelf regelmatig verslavingsproblematiek ervaren. In tegenstelling tot geestelijk verzorgers in de zorg, die non-denominatief werken, werken geestelijk verzorgers bij justitie juist wel vanuit een bepaalde denominatie en ontvangen daarvoor een zending van het betreffende kerkgenootschap.

Het werk van de geestelijk verzorger – of “justitiepastor” – bestaat voornamelijk uit het voeren van één-op-één gesprekken met gedetineerden. Hierin ervaart Aris Gude de kwetsbaarheid van de mannen waarvoor hij dit werk doet en waarvan je het niet direct verwacht. Daarnaast houdt hij gebedsvieringen op zondag, waarvoor wachtlijsten bestaan wegens de grote aantallen aanmeldingen.

Vanuit de deelnemers aan de lezing werden er vragen gesteld die raken aan het wezen van justitiepastoraat: “hoe kun je iemand die vreselijke dingen op zijn geweten heeft, toch als mens blijven beschouwen?”. Aris Gude schrijft het aan de genade van God toe. Hij ervaart een diepe broederlijke liefde voor de gedetineerden en durft van zichzelf te zeggen dat hij dit werk zonder de genade, zonder zelf de Sacramenten te ontvangen en zonder geestelijke leiding, waarschijnlijk niet zou kunnen uitvoeren. Daarbij was er bijzondere aandacht voor het biechtsacrament, waar de gedetineerden juist zoveel baat bij kunnen hebben.

Het was tevens de eerste keer sinds de renovatiewerkzaamheden dat de studievereniging een activiteit organiseerde in de Sint-Augustinuskerk. Deze avond werd er gebruikgemaakt van het souterrain, welke een aantal dagen per week gebruikt wordt om dakloze en kwetsbare mensen op te vangen en van een maaltijd te voorzien.